Moedertje Rusland

Hoe mijn Russisch is?

Nou, zeer beperkt.

Ik kom niet verder dan de zin “извините владимир, это была просто шутка!” (vertaling: Sorry Vladimir, het was maar een grapje…) Altijd handig als je ook maar vermoed Rusland op wat voor manier dan ook beledigd te hebben.

De Russische versie van Whatsapp “Telegram” luistert immers altijd mee. Grote kans dat mijn sporadische beledigingen 2400 kilometer verderop een kruisje achter mijn naam hebben opgeleverd.

Na het uitspreken van die ene Russische zin heb ik de illusie dat het kruisje net iets minder dik geplaatst wordt.

Ondanks mijn beperkte Russisch kon ik het niet laten om voor wievanZoetHout een TBM de Luxe* (typemachine) in te kopen met een cyrillisch toetsenbord. De typemachine is afkomstig uit de koude oorlog en oranje met witte randen en dito toetsen.

Na een servicebeurt en nieuw lint was de typemachine er weer klaar voor om het ene na het andere vertrouwelijke rapport eruit te kloppen.

Als een postorderbruid stond hij te сияние (shinen) tussen de andere typemachines in onze loods in afwachting van een nieuwe partner.

Niet veel later was de loods open, het Rrrollend Foodtruck festival op GOUDasfalt was in volle gang. Er werd druk getypt op onze showmodellen, de letters en zinnen vlogen in het rond. Prachtige gedichtjes en oneliners van ongekend niveau zoals “groeten van Anneke en Richard heeft een kleintje” verrijkten het literair universum.

Op twee kinderen na gunde niemand onze Russische vriend een tik waardig.

Van achter mijn werkbank kon ik ze goed zien. Met de tong uit de mond en met z’n skateboard onder z’n arm lukte het de jongen om, voor mij, willekeurige zinnen op papier te zetten. Bij iedere toets die hij aansloeg ging intensief overleg vooraf met z’n oudere zus.

De vader wilde weten hoe duur de typemachine was. Ik gaf antwoord

gevolgd door de opmerking “uiteraard dikke korting voor Russisch sprekende mensen” Onmiddellijk draaien de hoofdjes van beide kinderen weg van de typemachine, mijn richting op. Aan de twinkeling in hun ogen zag ik dat deze opmerking mij geld ging kosten.

“Ah! Dat is mooi zei de vader, ze zijn namelijk tweetalig opgevoed, op deze typemachine kunnen ze het ook leren schrijven”

“En dit is natuurlijk niet af te luisteren of te hacken door het moederland” grapte ik. De vader besloot mijn opmerking te negeren. Ik lachte uiteraard (zoals altijd) des te harder om mijn eigen grap.

Om er snel achteraan te gooien: “извините владимир, это была просто шутка!”

Deze maand ga ik voor wievanZoetHout naar de Russische wensregio Oekraïne, eens afwachten hoe dik mijn kruisje is.

*Voor de typeofielen onder ons; deze machine is ook bekend als de Olympia Traveler en de AEG Traveler